Geestelijke honger

Er komt een traditionaal geklede Korowai man naar me toe met een onverwachte vraag: ‘Heb je cassettebandjes voor me met bijbelverhalen in het Korowai?’ Het is een oude vriend van me van de Senip clan en de laatste Korowai man in Sinimburu die nog traditioneel gekleed gaat. In 2009 hebben we de eerste Korowai audio-opnames van het evangelie via cassettebandjes verspreid met behulp van dynamocassettespelers. In ons oude huis vind ik nog een aantal cassettebandjes en een paar dynamocassettespelers. In antwoord op zijn vraag geef ik hem alle cassettebandjes die ik nog kan vinden en één van de dynamospelers. Het is fijn dat deze oude materialen hem zo nog tot zegen kunnen zijn.

Ik heb boeken met het Korowai Marcus evangelie bij mij en audio bijbelverhalen op geheugenkaartjes voor de mobiele telefoon. Deze verkoop ik tegen kostprijs en er is veel interesse, vooral voor de geheugenkaartjes. Alleen een aantal jonge Korowaiers die kunnen lezen zijn geïnteresseerd in het Marcus evangelie.

Daarnaast maak ik verschillende mensen blij met een Kulumi audiospeler, waar ook alles op staat. Deze audiospelers hebben een zonnepaneeltje waardoor ze makkelijk zijn op te laden.

Tijdens het bezoeken van verschillende Korowai dorpen ontmoet ik ook Habel Molonggatun, één van mijn Korowai vertalers. Vorig jaar heb ik hem opgezocht omdat hij zo ziek was. Hij bleek TBC te hebben. Hij heeft zes maanden lang trouw medicijnen geslikt en is weer terug gegaan naar zijn dorp, Yaniruma.

Ik vind Habel aan de overkant van de rivier, in een huisje in het bos, op zijn eigen familiegrond. Het kost me wel wat moeite om bij hem langs te gaan, maar het is fijn om te zien dat hij weer gezond is en dat het goed met hem gaat. Zo goed zelfs dat hij een nieuw boomhuis aan het bouwen is.